Dream Eater's Altar

2018

Oude Japanse legendes spreken over de Baku, een wezen dat dromen en nachtmerries eet, gecreëerd uit de onderdelen die overgebleven waren nadat de goden klaar waren met het creëren van alle andere dieren.

Volgens de legende kan een persoon die wakker wordt uit een slechte droom de Baku oproepen. Als een kind dat wakker is geworden uit een nachtmerrie drie maal de woorden “Baku-san, kom mijn dromen opeten” spreekt verschijnt de Baku om de nachtmerrie op te eten waardoor het kind weer kan slapen.

De Baku moet echter niet zomaar opgeroepen worden, want als hij hongerig blijft na het eten van een nachtmerrie is er een kans dat hij ook de hoop en dromen van die persoon op eet, waardoor deze een leeg en hopeloos leven zal lijden.

Dream Eater’s Altar is een combinatie van de interesse van de kunstenares, Jente Witte, in mythologie en fantasy en de liefde voor dieren die haar overleden vader had.

Soms hopen we als mensen op een makkelijke oplossing voor onze problemen. Op een toverspreuk die alle narigheid weg haalt of in het geval van de Baku, een mythisch wezen wat ons ontdoet van onze onderbewuste angsten en verdriet.

Het altaar is gemaakt en de Baku is opgeroepen door de kunstenares in een poging om het verdriet, het verlies en de nachtmerrie waarin zij leefde na de dood van haar vader op te heffen. De poging was tevergeefs.

De kunstenaar wil het aan de toeschouwer laten om te bepalen of deze moedeloos wordt van het idee dat hopen en dromen en wensen voor een magische oplossing van alle problemen nutteloos is of dat deze het ziet als een aanmoediging om het lot, om genezing en geluk in eigen handen te nemen, om een stap te zetten naar verbetering.

Voor mij is het veel meer dan een ding, veel meer dan een gek beest in de ruimte. Voor mij is het een band tussen mij en mijn vader, een gedeelde liefde.

Het is een ode, een herinnering, een altaar…